تکنولوژی‌های ارتباطی بی‌سیم به سرعت در حال پیشرفت هستند و درک تفاوت‌ها و شباهت‌های میان آن‌ها می‌تواند برای کاربران بسیار مهم باشد. یکی از سؤالات رایجی که در میان کاربران مطرح می‌شود این است: آیا LTE همان 4G است؟ برای پاسخ به این سؤال، نیاز داریم تا با هر دو فناوری آشنا شویم و تفاوت‌ها و شباهت‌های آن‌ها را بررسی کنیم. در این مقاله، به طور جامع به بررسی مفاهیم LTE و 4G پرداخته و به این پرسش پاسخ خواهیم داد.

4G نسل چهارم فناوری‌های ارتباطی موبایل است که جایگزین نسل قبلی خود یعنی 3G شد. این فناوری، امکاناتی همچون سرعت دانلود و آپلود بسیار بالا، پشتیبانی از استریم ویدیوهای با کیفیت بالا، و بهبود کیفیت تماس‌های صوتی و تصویری را فراهم کرد.

یکی از استانداردهای اصلی 4G،LTE (Long Term Evolution) است که به‌طور گسترده در سراسر جهان استفاده می‌شود. اما آیا هر LTE می‌تواند 4G باشد؟ برای پاسخ به این سؤال باید استانداردهای 4G را بیشتر بررسی کنیم.

بر اساس تعریف اتحادیه بین‌المللی مخابرات (ITU)، برای اینکه یک شبکه بتواند به عنوان 4G شناخته شود، باید استانداردهای زیر را رعایت کند:

   – سرعت دانلود حداقل 100 مگابیت در ثانیه برای کاربران متحرک (مانند خودروها و قطارها).

   – سرعت دانلود حداقل 1 گیگابیت در ثانیه برای کاربران ثابت.

   تاخیر یا Latency در شبکه‌های 4G باید به حداقل برسد تا تجربه بهتری در بازی‌های آنلاین و تماس‌های تصویری ارائه شود.

   شبکه‌های 4G باید بتوانند از خدمات پیشرفته‌ای مانند پخش ویدئوهای با کیفیت بالا و اینترنت اشیاء (IoT) پشتیبانی کنند.

LTE (Long Term Evolution) یک فناوری بی‌سیم است که به‌عنوان بخشی از مسیر تکاملی به سمت 4G معرفی شد. هدف از طراحی LTE، افزایش سرعت و کاهش تاخیر در شبکه‌های موبایلی بود. این فناوری از نظر فنی، اولین گامی بود که صنعت مخابرات را به سمت استانداردهای 4G هدایت کرد.

   – 4G واقعی: همان‌طور که اشاره شد، 4G واقعی باید سرعت دانلود 100 مگابیت در ثانیه یا بیشتر را ارائه دهد.

   – LTE: در ابتدای معرفی خود نمی‌توانست این سرعت را فراهم کند. در واقع، سرعت LTE معمولاً بین 10 تا 50 مگابیت در ثانیه بود.

   ITU تنها نسخه‌های پیشرفته LTE، مانند LTE-Advanced و LTE-Advanced Pro را به عنوان 4G واقعی پذیرفت. نسخه اولیه LTE، به دلیل نرسیدن به حداقل سرعت تعیین شده، نمی‌تواند به‌طور کامل به‌عنوان 4G شناخته شود.

   – 4G واقعی: شبکه‌های 4G از فناوری‌هایی استفاده می‌کنند که سرعت و پایداری بیشتری ارائه می‌دهند.

   – LTE:در نسخه‌های اولیه خود، گاهی ناپایدار بود و در شرایط پرترافیک عملکرد کمتری داشت.

---

---

   چه LTE و چه 4G، هر دو نسبت به 3G بهبود قابل توجهی در سرعت و کیفیت ارتباطات ارائه می‌دهند.

   هر دو فناوری قادر به پشتیبانی از خدماتی مانند استریم ویدئو، بازی‌های آنلاین و تماس‌های تصویری هستند.

   بسیاری از شبکه‌های LTE و 4G از زیرساخت‌های مشابهی استفاده می‌کنند و این امر به اپراتورها امکان ارتقاء تدریجی به سمت 4G واقعی را می‌دهد.

LTE-Advanced و LTE-Advanced Pro نسخه‌های پیشرفته‌ای از فناوری LTE هستند که توانسته‌اند به استانداردهای 4G واقعی نزدیک شوند. این نسخه‌ها با ارائه سرعت‌های بالاتر و بهبودهایی در پایداری شبکه، به‌طور رسمی توسط ITU به‌عنوان 4G شناخته شده‌اند.

– سرعت بالاتر: سرعت دانلود تا 1 گیگابیت در ثانیه و آپلود تا 500 مگابیت در ثانیه.

– تکنولوژی Carrier Aggregation: استفاده از چندین باند فرکانسی به‌طور همزمان برای افزایش سرعت.

– بهبود کیفیت تماس‌ها: با کاهش تاخیر، کیفیت تماس‌های صوتی و تصویری نیز بهبود یافته است.

بسیاری از اپراتورها در ابتدای معرفی LTE، آن را به عنوان 4G معرفی کردند تا کاربران را به استفاده از این فناوری تشویق کنند. اگرچه LTE اولیه نمی‌توانست به استانداردهای 4G واقعی برسد، اما همچنان نسبت به 3G بسیار سریع‌تر بود و به همین دلیل، نام 4G برای آن انتخاب شد.  این موضوع باعث شد که بسیاری از کاربران تصور کنند LTE همان 4G است، در حالی که تنها نسخه‌های پیشرفته LTE می‌توانند این استاندارد را تامین کنند.

با معرفی فناوری 5G، بسیاری از کاربران ممکن است این سوال را داشته باشند که آیا LTE و 4G همچنان به کار خود ادامه می‌دهند؟ پاسخ مثبت است. LTE و 4G همچنان در مناطقی که زیرساخت‌های 5G وجود ندارد، نقش مهمی ایفا می‌کنند. علاوه بر این، بسیاری از دستگاه‌های قدیمی‌تر تنها از LTE و 4G پشتیبانی می‌کنند، بنابراین این فناوری‌ها همچنان اهمیت خواهند داشت.

بسیاری از گوشی‌های هوشمند نشانگرهایی دارند که نوع شبکه‌ای که به آن متصل هستید را نشان می‌دهند:

– اگر نشانگر گوشی شما 4G را نشان دهد، معمولاً به معنای اتصال به شبکه LTE یا نسخه پیشرفته آن است.

– در برخی از دستگاه‌ها، ممکن است عبارت LTE نمایش داده شود که به معنای استفاده از نسخه استاندارد LTE است.

اگرچه 5G در حال گسترش است، اما LTE و 4G همچنان بخش بزرگی از زیرساخت ارتباطات موبایلی را تشکیل می‌دهند. ارتقاء این فناوری‌ها به نسخه‌های پیشرفته‌تر مانند LTE-Advanced Pro می‌تواند نیاز کاربران را برای سال‌های آینده برآورده کند.

در نهایت، می‌توان گفت که LTE و 4G یکسان نیستند، اما به هم مرتبط هستند. LTE نسخه‌ای تکاملی از شبکه‌های 3G است که به سمت استانداردهای 4G حرکت کرده است. تنها نسخه‌های پیشرفته‌تر LTE (مانند LTE-Advanced) می‌توانند به عنوان 4G واقعی شناخته شوند. بنابراین، اگرچه بسیاری از اپراتورها از اصطلاح 4G برای توصیف LTE استفاده می‌کنند، اما لازم است تفاوت‌های فنی آن‌ها را در نظر گرفت.  درک این تفاوت‌ها به کاربران کمک می‌کند تا از ظرفیت کامل شبکه‌های موبایلی خود بهره‌مند شوند و انتخاب‌های آگاهانه‌تری در مورد دستگاه‌ها و سرویس‌های ارتباطی داشته باشند.